300 km gewandeld

De dodentocht is me net iets te lang, maar omdat in 2020 deze 51ste editie van de 100 km is afgelost door COVID-19 organiseerde men een virtuele versie: “leg in 4 weken minstens 100 km af (te voet)”.

Unit-T (mijn werk) stond in voor de inschrijving en het harde werk kon beginnen op maandag 13 juli. Omdat 100 km op 4 weken eigenlijk in niks te vergelijken is met de échte dodentocht besloot ik er een schepje bovenop te doen: 300 km in 4 weken (28 dagen). Elke dag wandelen lukte niet dus legde ik de 300 km af in 23 dagen (= gemiddeld 13 km per dag) met als uitschieter 2 augustus: 23 km op één dag in een verschroeiende hitte waarmee dat meteen mijn langste wandeling ooit was.

Eigenlijk was deze challenge de ideale training voor de quadriceps en ik heb geen enkele dag echt last gehad van de knie. Positief is ook dat de conditie zo op toch een beetje peil bleef (want in de zomervakantie kan ik niet fietsen).

Qua basisconditie zit ik daarmee al hoger dan 1 YTD en zelfs hoger dan aan de start van vorig crossseizoen.

Met nog een week klimtraining in september komt seizoen ’20-’21 dus wel in de sjakosj, tenminste als COVID-19 geen roet in ‘t eten gooit én ik nog een paar goeie intervaltrainingen doe én ik mijn knie kan laten lopen.
Want hoewel ik dus probleemloos 10 à 20 km wandel en 100 km fiets is lopen toch nog moeilijk/pijnlijk. De druk in de knie bij het lopen is namelijk véél hoger dan bij stappen/fietsen.
Ik wil niet opnieuw dezelfde fout maken als eind mei en moet me er zelf de hele tijd aan herinneren om niets te forceren en 300 km is toch niet niks. Toch hoop ik nog eind deze maand een paar kilometer te kunnen lopen.
Maar dus eerst een weekje relatieve rust.